اوتیسم چیست؟

یکی از اختلال‌هایی که خیلی از پدر و مادران نگران آن هستند که فرزندشان به آن مبتلا نباشند. بیماری اوتیسم می‌باشد که انواع مختلفی نیز دارد.

اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک ناتوانی در رشد است که در اثر اختلاف در مغز ایجاد می شود. برخی از افراد مبتلا به ASD تفاوت مشخصی دارند ، مانند یک بیماری ژنتیکی. سایر علل هنوز مشخص نیست.

دانشمندان معتقدند دلایل مختلفی برای ASD وجود دارد که با هم عمل می کنند و رایج ترین راه های پیشرفت افراد را تغییر می دهند. ما هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد این علل و چگونگی تأثیر آن بر افراد مبتلا به اوتیسم (ASD) داریم.

اگرچه اوتیسم یک اختلال مادام العمر به حساب می‌آید اما با کمک و پشتیبانی والدین و اطرافیان، کودکان مبتلا می‌توانند از کیفیت زندگی بسیار بهتری برخوردار باشند. 

علائم کودکان اوتیسم

 

• به شدت محدود و شیفته برخی موضوعات خاص و بی علاقگی به سایر حوزه‌ها
•  انتظار داشتن از اطرافیان برای علاقمند بودن به حیطه مورد توجه خود
•  عدم تحمل تغییرات در تجربه های روتین یا جدید
• حساسیت بالا در حواس پنجگانه، برای مثال گریزان بودن از صداهای بلند
• بال بال زدن دست‌ها به حالت پر تکرار
•  لذت بردن از چرخاندن اشیا و حرکات چرخشى
• آواهای دهانی بی‌معنا و تکرار کلمات بدون درک مفاهیم آن‌ها
•  پرت کردن اشیاء، غلطاندن و یا کوبیدن بر آن‌ها
• چیدن اسباب بازی‌ها طبق الگویی تکراری و همیشگی
• عدم علاقه به سهیم کردن دیگران در احساسات خود
•  مشکل در درک کردن احساست خود و دیگران
•  ناتوانی در برقراری ارتباط چشمی
• نداشتن مهارت های استفاده از زبان بدن در ارتباطات خود
• فن بیان پایین و مهارت‌های کلامی ضعیف
• ضعف در دوستیابی و یا ناتوانی در حفظ دوستی‌ها

 

 

 

اصول مراقبت و نگهداری از کودک اوتیسم

البته ما در مقاله‌ای جداگانه درباره  اصول مراقبت و نگهداری از کودکان اوتیسم صحبت کرده ایم. اما اگر بخواهیم خیلی مختصر این اصول را توضیح دهیم در ابتدا باید بدانید که اوتیسم یک بیماری شایع است.  تقریبا از هر 54 کودک، 1 کودک با علائم مشخص شده با این بیماری دست و پنجه نرم می‌کند. روش‌های مختلفی برای ارتباط بر قرار کردن با کودکان اوتیسمی هست. اما در بعضی مواقع پدران و مادران به دلیل عدم تجربه کافی در این زمینه و یا به دلیل مشغله زندگی نمی‌توانند با کودک خود زمانی را سپری کنند که در این شرایط کمک گرفتن از یک پرستار کودک با تجربه و با اطلاعات درباره این اختلال می‌تواند بسیار مثمر ثمر باشد.

از طرفی نیز روش‌های درمان به بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم کمک کرده است تا زندگی کامل و معنی داری داشته باشند.

 

تشخیص اوتیسم در کودکان

1. در ۱۲ ماهگی، هنوز چیزی نمی گوید (منظور گفتن همان کلمات ناواضح است)

2. در ۱۲ ماهگی، اشاره نمی کند و یا “بای بای” نمی کند.

3.در ۱۶ ماهگی، یک لغت هم نمی گوید.

4.در ۲۴ ماهگی، دو لغت هم نمی گوید.

5.توجه به اشیاء ندارد (در ۱۴ ماهگی)

درمان ADS در کودکان

در حال حاضر هیچ درمان استانداردی برای ADS وجود ندارد، اما راه های بسیاری برای افزایش توانایی کودکان برای یادگیری مهارت های جدید وجود دارد، شروع این روش ها در ابتدای کودکی می تواند به نتایج بهتری منجر شود. کودک مبتلا به اوتیسم ممکن است به بیماری های دیگر ناشی از اوتیسم همچون بیماری صرع، اختلالات خواب و مشکلات معده باشند و باید در کنار درمان اوتیسم به درمان این بیماری ها هم پرداخت. هدف درمان افزایش عملکرد کودک با کاهش شدت بیماری می باشد.

رفتار درمانی : در این نوع درمان از پاداش هایی برای آموزش رفتارهای مورد انتظار یا ترجیحی استفاده می شود.

بازی درمانی یا رشد درمانی : در این روش درمانی از فعالیت های مبتنی بر بازی برای ایجاد مهارت های عاطفی و ارتباطی استفاده می شود.

درمان های دارویی : داروهایی وجود دارند که علائمی مانند اضطراب و اختلالات خلقی را که ممکن است با اوتیسم خفیف همراه باشد درمان می کنند.

گفتار درمانی : با اوتیسم خفیف تر، گفتار درمانی معمولاً به مهارت مکالمه و زبان بدن مربوط می شود.

کار درمانی : کاردرمانی اغلب برای مسائل حسی مفید است.

فیزیوتراپی : بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم تن ماهیچه کم دارند یا از نظر جسمی بی دست و پا هستند.

 

 

انواع اوتیسم

آسپرگر

در این سطح بیماران علائم را با شدت کمتری تجربه می‌کنند و در گفتگو  و قدرت بیان جریان مداوم‌تری دارند. در سطح آسپرگر فرد مبتلا در مهارت‌های ارتباطی و احساسی دچار مشکل است و قادر نیست به خوبی احساسات اجتماعی و رفتاری اطرافیان خود را درک نماید. به همین سبب در دوست‌یابی و تداوم دوستی‌های خود ضعف دارد.

 رت

این نوع از اوتیسم بیشتر در دختران دیده می‌شود و برخی از علائم نظیر ضعف در مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی، البته با شدت کمتر وجود دارد. کودکان مبتلا، دچار مشکلات تغذیه‌ای، بد خوابی، کم صحبت کردن و اختلالات اضطرابی هستند.

 کلاسیک

این سطح شدیدترین نوع این اختلال به‌شمار می‌رود. علائم به قدری شدید هستند که بیماری قبل از یک سالگی قابل تشخیص است. علامت اولیه آن عدم پاسخ کودک به محرک‌های محیطی و صدای والدین است؛

به طوری که کودک ناشنوا به نظر می‌رسد. این کودکان در مهارت‌های کلامی با مشکل مواجه هستند و در سنین بالاتر گفتگو و مکالمات رسمی برای آنها استرس‌زا و سخت خواهد بود. بسیاری از مبتلایان در این سطح نمی‌توانند یک جمله را تا انتها بیان کنند و در اواسط جمله صحبت را قطع کرده و یا بریده بریده حرف می‌زنند.

 

پیشگیری از اوتیسم در کودکان

مکمل‌های ویتامینی دوست مادران برای تولد نوزاد سالم می باشد. مصرف مولتی ویتامین‌ قبل از دوران بارداری خطر به دنیا آوردن نوزاد مبتلا به اوتیسم را تا ۷۳ درصد کاهش می‌دهد. بیماری‌ها و نقص‌های مادرزادی نوزاد درسه هفته اول بارداری مادر به وجود می‌آید. درکنار ژنتیک سبک زندگی، عامل‌های محیطی، تغذیه مادر، میزان آلودگی هوا و استرس نیز نقش دارند. ازجمله ویتامین‌های ضروری برای مادران در دوران بارداری که به سلامت نوزاد منجر می‌شود شامل موارد زیر است.